Student van toen: Djoni de Vos
"Onzekerheid is een saaie emotie"
Grappen vertellen op een podium, gewapend met niets meer dan een microfoon, is voor de meeste mensen een nachtmerrie. Maar voor alumna Djoni de Vos is stand-up comedy de perfecte uitlaatklep na een stressvolle werkdag. Overdags investeert ze in veelbelovende start-ups bij Keen Venture Partners, in de avonduren betreedt ze het podium van comedyclubs.
Auteur: Yrla van de Ven
Gevestigde namen zoals Ronaldt Goedemondt, Hans Teeuwen, Soundos El Ahmadi en Peter Pannekoek zetten in comedyclub Toomler ooit de eerste stappen richting hun solocarrière. Samen met nog zo’n 60 andere comedians vormen zij het collectief ComedyTrain, waar Djoni sinds juni 2024 als aspirant-lid onderdeel van uitmaakt. Als alles goed gaat mag Djoni zich na een jaar officieel aansluiten bij deze befaamde club. “Na een werkdag vind ik het heerlijk om naar Toomler te fietsen en een totaal andere wereld binnen te stappen.”
"Na een werkdag vind ik het heerlijk om naar Toomler te fietsen en een totaal andere wereld binnen te stappen."
Eerste stappen op het podium
In 2016, tijdens haar Research Master Business in Society aan de VU, volgde Djoni een cursus stand-up comedy. “Ik denk dat ik mezelf grappig vond en dacht, dit ga ik een keer uitproberen. Ik doe wel vaker rare dingen,” zegt Djoni. “Maar aan het eind van de cursus moesten we daadwerkelijk het podium op, en dat vond ik het engste wat ik ooit heb gedaan. Nu ik terugkijk denk ik: het ging gewoon prima voor een eerste keer, maar ik liep het podium af en dacht: ik haat mezelf echt, dit was een totale afgang.”
Pas jaren later zette Djoni opnieuw de stap richting het podium, toen ze tijdens de coronapandemie op zoek ging naar een beetje afleiding. “Ik volgde opnieuw een cursus en ik vond het optreden weer zenuwslopend, maar deze keer haatte ik mezelf niet na afloop, dus dat was vooruitgang.”
De eerste stappen als stand-up comedian vergen een flinke dosis doorzettingsvermogen. Beginnende comedians reizen het hele land door voor een optreden van 8 tot 10 minuten tijdens een open podium. “Het hielp erg dat ik samen met mijn maatje Maaike Dirkje Hop naar optredens kon gaan. Ik heb haar ontmoet tijdens de cursus. Het is zeker in het begin best wel een eenzaam vak, waarbij je naar alle uithoeken van de wereld moet reizen voor drie man en een paardenkop, die dan niet lachen.”
In het begin is het nog erg zoeken naar wat werkt voor een publiek. “Je moet ervaring krijgen met afgaan voor een publiek, want niet alle nieuwe grappen werken. Je moet best veerkrachtig zijn om dan toch door te zetten,” zegt Djoni. “Soms kom ik in een vicieuze cirkel terecht met gedachten zoals ‘Zie je wel, je kan dit niet. Dit is niet leuk voor jou en het publiek lijdt ook. Hoezo dacht je dat je grappig was?’ Je moet jezelf daar echt uit trekken, en grappig genoeg is ook dat iets wat je gewoon kunt leren, de schaamte doorstaan.”
Dat onzekerheid veel mensen tegenhoudt om spannende dingen te doen, vindt Djoni jammer. “Onzekerheid is echt een saaie emotie. Ik word een beetje moe van mezelf als ik onzeker ben. Dan denk ik: Djoni, ga het gewoon doen. Wat dat betreft helpt stand-up comedy me ook in het dagelijks leven.”
Inspiratie voor grappen
Op een comedyavond valt Djoni op vanwege haar originele observaties, scherpe grappen en ietwat zwartgallige humor. “Ik vind humor leuk als het verrast en mensen weglopen met een gevoel van: oh, zo had ik nog niet tegen de wereld aangekeken,” licht Djoni toe.
Haar dagelijkse werk als investeerder bij Keen Venture Partners vormt een bron van inspiratie voor haar optredens. Ze vindt haar werk ontzettend leuk, en tegelijkertijd ziet ze ook de grappige en absurde kanten van de wereld van Venture Capital. “In Venture Capital vinden veel mensen geld en de buitenkant heel belangrijk. Ze nemen ’s ochtends een koude douche en posten op Linkedin dingen als ‘I’m proud and humbled to announce…’," zegt Djoni. "Terwijl comedians geld veel minder belangrijk vinden en gewoon een oud t-shirt met jeans dragen. Het zijn vaak creatievere mensen, minder uniform, en minder normbevestigend. En de leeftijd varieert ook meer, ik ken comedians van 15 tot 65 jaar, terwijl voor mijn gevoel de meeste mensen in Venture Capital dertigers zijn.”
Van de Zuidas naar Venture Capital
Voordat ze aan de slag ging bij Keen Venture Partners, was ze consultant bij een groot consultancykantoor op de Zuidas. Van veraf misschien gelijksoortige plekken, toch voelt het als een wereld van verschil, vertelt Djoni. “Eerst werkte ik voor een bedrijf met wereldwijd 20.000 medewerkers, nu zijn we slechts met acht mensen. Dat is een gigantisch verschil in werkomgeving. Nu werk ik met start-ups, terwijl ik voorheen vooral contact had met werknemers van grote corporates. Ik praat nu constant met mensen die enthousiast zijn en iets willen opschudden of veranderen. Dat brengt een bepaalde energie met zich mee die je niet zo vaak tegenkomt bij grote bedrijven.” Of, zoals ze al grappend toevoegt: “Veel mensen zitten daar gewoon de hele dag achter hun computer. Als het bureau naast ze in de fik zou staan dan zouden ze het niet gaan blussen, omdat het niet in hun 'job description' staat.”
Als consultant stond ze veel in contact met klanten. “Jij bent het product, dus je bent continu jezelf aan het verkopen, de klant is koning en alles had gisteren af moeten zijn. Je moet wel het intellectuele puzzeltje oplossen, een probleem oplossen voor de klant, maar nog belangrijker is hoe je dat communiceert aan mensen. Er ging veel tijd zitten in het maken van strakke PowerPoint slides voor stakeholder management. Nu stuur ik gewoon een mailtje naar mijn collega’s, veel efficiënter.”
De verhoudingen liggen anders nu zij investeerder is en start-ups naar haar toe komen op zoek naar financiering. Dat geeft een hele andere dynamiek. “Mensen komen nu naar mij toe, omdat ze willen dat wij in hun start-up investeren. En ik merk dat mensen dan gewoon aardiger tegen je zijn. Al ben ik wel bang dat ik hierdoor een vertekend zelfbeeld krijg.”
"Het is zeker in het begin best wel een eenzaam vak, waarbij je naar alle uithoeken van de wereld moet reizen voor drie man en een paardenkop, die dan niet lachen."
Veel afwisseling
Haar fulltime baan kan soms best stressvol zijn, maar optreden ook. “De combinatie van mijn werk en stand-up comedy vind ik eigenlijk wel lekker. Als het slecht gaat op het podium denk ik: gelukkig ben ik heel goed in mijn ‘gewone’ baan. En als het stroef gaat op werk, dan kan ik daar in ieder geval grappen over vertellen.”
De combinatie zorgt soms wel voor de nodige uitdagingen. “Of ik nog aan slapen toe kom? Ja, maar ik kom wel steeds meer in een spagaat terecht. Ik heb weinig tijd voor vrienden, daten en sporten. Mijn baan is druk maar gelukkig wel flexibel, dus ik begin na een optreden niet voor 10 uur ’s ochtends. Zonder optreden meestal ook niet trouwens.”
Wie benieuwd is naar de grappen van Djoni kan haar tegenkomen in comedyclub Toomler en op verschillende podia in cafés en theaters door het hele land. Wie weet treedt ze in de toekomst in de voetsporen van de eerdere ComedyTrain leden met een eigen solovoorstelling. Wij hebben in ieder geval hoge verwachtingen voor onze VU-alumna!
DEEL DEZE PAGINA
